Od zarania dziejów miarą rozwoju ludzkiej ewolucji i społeczeństwa, wskaźnikami postępu ludzkości, były kultura oraz postęp naukowo-techniczny.

Jednak pod koniec XX wieku stało się dla ludzkości jasne, że droga rozwoju przemysłowego, a nawet postprzemysłowego, wyczerpała swoje możliwości i zaprowadziła cywilizację w ślepe zaułki: ekonomiczny, społeczny i technologiczny.
„Zaawansowana”, postępowo myśląca społeczność światowa zaczęła otwarcie mówić o niemożliwości nieskończonego eksploatowania zasobów Matki Natury, nieustannego zwiększania produkcji, wydajności pracy i ilości towarów.

Ludzkość przekształciła się w społeczeństwo konsumpcji i stoi na krawędzi całkowitej utraty sensownych kierunków rozwoju.
Zainteresowania większości ludzi koncentrują się głównie na utrzymaniu komfortowego życia.
Współczesna cywilizacja – z jej stacjami kosmicznymi, atomowymi okrętami podwodnymi, iPhone’ami i segwayami – nie jest w stanie uwolnić człowieka od ograniczeń cielesnych, chorób ani od śmierci.

Co nas czeka jutro?

Czeka nas zmiana podstawowych wartości, zmiana paradygmatu znaczeń, zmiana samego wektora ewolucji — radykalne odwrócenie pojmowania sensu ludzkiego istnienia i spojrzenia na nasze życie.

Równolegle z tym, ludzkość zawsze miała i wciąż posiada inną, alternatywną ścieżkę ewolucji.
To ścieżka magii, religii, jogi i tantry.
To droga rozwoju Ducha, wewnętrznych sił i zdolności, poznania swojego wyższego „Ja”, droga do bogów i do Boga.

Jednak ta ścieżka jest wymagająca i stawia bardzo surowe ramki i kryteria wobec tych, którzy ją wybierają.
Jest otwarta dla dusz dojrzałych, czystych, wzniosłych, wybranych — gotowych kroczyć ścieżką ascezy, boskiej ewolucji.